preheader NTVH

Banner website

Om tromboses te vermijden bij patiënten met polycythemia vera moet het hematocrietgehalte beneden de 45% gehouden worden

Uit de eerste gerandomiseerde klinische studie, die als doel had het aangeraden hematocrietgehalte te bepalen bij patiënten met polycythemia vera (PV), blijkt dat een gehalte van 45% een significant lager risico geeft op trombose dan een minder agressieve behandelingsstrategie waarbij het hematocrietgehalte tussen 45 en 50% wordt gehouden.

PV is een zeldzame bloedziekte die wordt veroorzaakt door een overproductie van rode bloedcellen in het beenmerg, wat resulteert in een verdikking van het bloed en een dramatische verhoging van het risico op de ontwikkeling van bloedstolsels (bijvoorbeeld diepe veneuze trombose (DVT) en longembolie (‘pulmonary embolism’; PE)) en cardiovasculaire problemen, zoals hartaanvallen of hartinfarcten. Aangezien een trombose de meest voorkomende doodsoorzaak is bij patiënten met PV, is een snelle diagnose en accurate behandeling om het hematocrietgehalte te controleren essentieel.

Patiënten met PV hebben meestal een (sterk) verhoogd hematocrietgehalte met waarden tussen 50 en 70%, terwijl dit in de algemene populatie lager ligt dan 50%. Om het risico op DVT, PE en hartproblemen te reduceren bij patiënten met PV, wordt momenteel een hematocrietgehalte van 45% aangeraden, dat initieel wordt betracht door middel van flebotomie. Indien het hematocrietgehalte echter niet adequaat kan worden gereduceerd door meerdere aderlatingen, of wanneer men ziekteprogressie vaststelt, worden patiënten behandeld met hydroxyurea of chemotherapie, teneinde het overschot aan rode bloedcellen te elimineren. Hoewel deze beide behandelingen algemeen zijn geaccepteerd in de aanpak van PV, was er tot voor kort geen enkele studie die aangeeft dat een strikte controle van het hematocrietgehalte lager dan 45% succesvol de vorming van bloedstolsels voorkomt bij patiënten met PV.

Om deze vraag te beantwoorden, werd een gerandomiseerde studie (n=365) opgezet waarin een agressieve behandelingsstrategie om het hematocrietgehalte lager dan 45% te houden werd vergeleken met een iets minder stringente benadering waarbij het hematocrietgehalte tussen 45 en 50% werd gehouden. Het primaire samengestelde eindpunt van de studie was de incidentie van majeure bloedstolsels (waaronder hartinfarcten, hartaanvallen, transiënte ischemische aanvallen, bloedstolsels in de venen van het abdomen, DVT of PE) en cardiovasculair overlijden. Secundaire doelstellingen omvatten de incidentie van hematologische transformatie naar myelofibrose en acute leukemie.

Uit deze studie bleek dat het risico op majeure bloedstolsels vier keer hoger ligt bij patiënten waarbij het hematocrietgehalte tussen 45 en 50% werd gehouden in vergelijking met patiënten waarbij het hematocrietgehalte onder 45% bleef. Met het meer agressieve behandelingsschema stelde men bij 1,1% van de patiënten een majeur bloedstolsel vast in vergelijking met 4,4% bij het minder strenge regime. Het mediane hematocrietgehalte tijdens de follow-upperiode bedroeg 44% voor patiënten onder het strenge regime, terwijl dit bij patiënten in de andere groep 48% bedroeg. Verder stelde men vast dat een behandeling met flebotomie, antistollingsmiddelen of hydroxyurea een vergelijkbaar effect had.

Het veiligheidsprofiel van beide behandelingsregimes was vergelijkbaar. Zes patiënten onder het strenge regime ontwikkelden myelofibrosis in vergelijking met 1 patiënt onder het meer liberale regime. Verder werd geen statistisch significant verschil vastgesteld in de incidentie van acute leukemie (3 onder streng regime tegenover 1 onder minder stringent schema).

Samengevat blijkt uit deze studie dat het belangrijk is om het hematocrietgehalte bij PV-patiënten lager dan 45% te houden teneinde complicaties met bloedstolsels te vermijden. Deze resultaten zijn in het bijzonder belangrijk bij de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen die het hematocrietgehalte op een effectieve manier onder 45% moeten kunnen houden met een minimum aan complicaties.

Referentie

Barbui T, Lunghi M, Tieghi A, et al. A large-scale trial testing the intensity of cytoreductive therapy to prevent cardiovascular events in patients with polycythemia vera (CYTO-PV trial). Presented at ASH 2012, abstract 4.

Spreker Tiziano Barbui

barbui

Tiziano Barbui, MD
USC Hematology, Ospedali Riuniti di Bergamo, Bergamo, Italy

 

Zie: Keyslides

Naar boven