preheader NTVH

header website1

Retrospectieve observationele studie naar effectiviteit en veiligheid van hoge dosis bendamustine plus brentuximab vedotin bij patiënten met refractair / recidief hodgkinlymfoom

Het doel van deze retrospectieve, observationele studie van Cerchione et al. was om de effectiviteit en veiligheid te onderzoeken van ‘salvage’ cytotoxische regimes bij patiënten met refractair/recidief hodgkinlymfoom (HL). Het blijft een punt van discussie hoe deze patiënten behandeld moeten worden, met name na autologe stamceltransplantatie (ASCT). Bendamustine is effectief bij verschillende lymfoproliferatieve aandoeningen, maar er is weinig over bekend bij HL-patiënten, vooral niet over het schema en mogelijke synergistische combinaties. Brentuximab vedotin is een op CD30 gericht antibody-drugconjugaat en is goedgekeurd voor de behandeling van recidief of refractair HL.

In deze retrospectieve observationele studie werden 3 verschillende regimes onderzocht: (Arm A) standaarddosis bendamustine (90 mg/m2) op dag 1 en 2 plus standaard DHAP-schema (elke 4 weken) x 3 cycli (n=10), (Arm B) brentuximab vedotin 1,8 mg/kg (elke 3 weken ) x 4-8 cycli (n=11), en (Arm C) hoge dosis bendamustine (120 mg/m2) op dag 1 en 2 plus brentuximab vedotin 1,8 mg/kg (dag 3) x 4-6 cycli (n=11). Elke cyclus in arm C werd elke 28 dagen herhaald. Een groeifactorstimulus en antimicrobiële profylaxe werden systematisch toegediend.

De mediane leeftijd van de patiënten was 31,7 jaar (spreiding 16-73). In arm A was de ‘overall response rate’ (ORR) 40% (4/10 patiënten); deze 4 patiënten hadden een complete remissie (CR). In arm B was de ORR 63,6% (7/11 patiënten), waarvan 5 patiënten (45%) een CR hadden en 2 patiënten (18%) een partiële respons. Tot slot was de ORR in arm C 100% (11/11 patiënten). Al deze 11 patiënten hadden een CR; 6 patiënten ondergingen een tweede autologe transplantatie en 5 patiënten een allo-SCT. De CR hield na een mediane follow-up van 33,4 maanden (spreiding 12-60) bij alle patiënten nog aan.

De hematologische bijwerkingen waren graad 3-trombocytopenie bij 4 patiënten (40%) in arm A en 4 patiënten (36,3%) in arm C, graad 2-neutropenie bij 2 patiënten (36%) in arm B, en aplasie bij 1 patiënt (10%) in arm A. De meest voorkomende niet-hematologische bijwerkingen waren gastro-intestinaal van aard, graad 2 bij 6 patiënten (60%) en graad 1 bij 3 patiënten (30%) in arm A. In arm B kwam graad 3-neuropathie voor bij 2 patiënten (18%), en graad 2 transaminasestijging bij 3 patiënten (27%). In arm C waren de niet-hematologische bijwerkingen een stijging van transaminasewaarden (graad 2) bij 3 patiënten (27%) en reactivering van cytomegalovirus (CMV) bij 2 patiënten (18%). Dit laatste werd succesvol behandeld met valganciclovir. Drie patiënten hadden in de eerste cyclus koorts tijdens de infusie, in combinatie met roodheid van de huid. Dit werd verholpen met een injectie met corticosteroïden. Bij de volgende cycli werden met succes profylactisch antihistamine plus corticosteroïden gegeven.

Samenvattend laten deze data zien dat een combinatie van hoge dosis bendamustine plus brentuximab vedotin effectief is en een relatief gunstig veiligheidsprofiel heeft bij HL-patiënten die eerder uitgebreid zijn behandeld. Adequate monitoring van CMV-reactivering wordt aanbevolen. Daarnaast kan deze combinatie worden overwogen ter overbrugging naar een tweede autologe of allogene SCT. De resultaten dienen echter te worden gevalideerd in gecontroleerde prospectieve studies met grotere patiëntenaantallen.

Referentie

Cerchione C, Di Perna M, Della Pepa R, et al. High-dose bendamustine plus brentuximab combination is effective and has a favourable toxicity profile in the treatment of refractory and relapsed Hodgkin lymphoma. EHA 2017, poster presentation, abstract E1122.

 

Spreker Claudio Cerchione

 Cerchione

Claudio Cerchione, MD, University of Naples Federico II, Napoli, Italië


Zie: Keyslides

Naar boven