preheader NTVH

ash2014-1

‘Checkpoint’ remmers effectief in de behandeling van Hodgkinlymfoom

De resultaten van 2 fase I-studies laten zien dat het blokkeren van de activiteit van ‘programmed death protein-1’ (PD-1) een effectieve behandeling is voor patiënten met een klassiek hodgkinlymfoom (cHL). Uit de eerste studie bleek dat de PD-1-remmer nivolumab is geassocieerd met een complete remissie van 87% bij 23 patiënten met zwaar voorbehandeld, recidiverend of refractair cHL. In de tweede studie induceerde een andere PD-1-remmer, pembrolizumab, een respons bij 20 van 29 zwaar voorbehandelde patiënten (66%) met cHL. Alle geïncludeerde patiënten in deze studie faalden op eerdere behandeling met brentuximab vedotin en 69% ontwikkelde een recidief na stamceltransplantatie. Deze data onderstrepen het potentieel van PD-1-remmers in de behandeling van cHL en vormen de basis voor grotere fase II- en III-studies.

CHL wordt gekarakteriseerd door Reed-Sternberg (RS)-cellen die worden omgeven door een uitgebreid maar ineffectief infiltraat van ontstekings- en immuuncellen. Recent gepubliceerde studies suggereren dat hodgkin-RS-cellen mechanismen hebben ontwikkeld die gebruikmaken van de geprogrammeerde celdood (PD-1)-signaaltransductieroute om immuundetectie te omzeilen. De hypothese bij de twee eerdergenoemde fase I-studies was dat het blokkeren van de PD-1-signalering naar de immuuncellen de antikankeractiviteit herstelt.

In de eerste studie werden in totaal 23 patiënten met recidiverend of refractair cHL behandeld met nivolumab. Bij 78% van de patiënten hadden drie of meer eerdere behandelingen gefaald, waaronder stamceltransplantatie (78%) en brentuximab vedotin (78%). Alle patiënten ontvingen nivolumab als intraveneuze infusie elke 2 weken totdat tumorprogressie of overmatige toxiciteit optrad. Ten tijde van de meest recente analyse en na een mediane follow-up van 40 weken, hadden 20 van de 23 patiënten (87%) ofwel een complete respons (n=4, 17%) ofwel een partiële respons (n=16, 70%) bereikt. Bij alle 23 patiënten werd een reductie van de tumorlast gezien bij een of meer effectiviteits-assessments. Bij de patiënten die eerder faalden op brentuximab vedotin-behandeling (n=18) bedroeg de totale respons 89% (16/18) waarbij 16% (1/18) een complete respons had en 83% (15/18) een partiële respons.

De progressievrije overleving na 24 weken was 86%; de mediane totale overleving was toen nog niet bereikt. De toxiciteit was vergelijkbaar met die bij andere solide tumoren, zonder levensbedreigende toxiciteit. Bij 22% van de patiënten was sprake van een ernstige behandelings-gerelateerde bijwerking.1

De tweede studie evalueerde pembrolizumab bij 29 patiënten. Bij alle patiënten had eerdere behandeling met brentuximab vedotin gefaald en 69% had een recidief na stamceltransplantatie. Pembrolizumab werd intraveneus elke 2 weken toegediend tot aan ziekteprogressie, overmatige toxiciteit of het completeren van de behandeling na 2 jaar.

Ten tijde van de analyse in november 2014 vertoonde 66% een respons, waarvan 21% (n=6) een complete remissie en 45% (n=13) een partiële respons. Pembrolizumab werd over het algemeen goed verdragen. Er waren geen ernstige behandelings-gerelateerde bijwerkingen. Drie patiënten hadden behandelings-gerelateerde bijwerkingen van gemiddelde ernst.2

De resultaten van deze 2 fase I-studies zijn bemoedigende voor patiënten met recidiverend of refractair hodgkinlymfoom. De positieve responspercentages die in deze studies worden gezien valideren de wetenschappelijke hypothese dat de PD-1-signaaltransductie een belangrijke rol speelt in de overleving van hodgkinlymfoomcellen.

Referenties

 

  1. Armand P, Ansell S, Lesokhin A, et al. Nivolumab in Patients with Relapsed or Refractory Hodgkin’s Lymphoma - Preliminary Safety, Efficacy and Biomarker Results of a Phase I Study. Presented at ASH 2014; Abstract #289.
  2. Moskowitz C, Ribrag V, Michot JM, et al. PD-1 Blockade with the Monoclonal Antibody Pembrolizumab (MK-3475) in Patients with Classical Hodgkin’s Lymphoma after Brentuximab Vedotin Failure: Preliminary Results from a Phase 1b Study (KEYNOTE-013). Presented at ASH 2014; Abstract #290.

 

Spreker Philippe Armand

 armand

Philippe Armand, MD, PhD,
Harvard Medical School, Dana-Farber Cancer Institute, Boston, Verenigde Staten


Zie: Keyslides

Naar boven