Langetermijn werkzaamheid en bijwerkingenprofiel van zanubrutinib bij patiënten met recidief/refractair marginale zone lymfoom
Zanubrutinib is door onder andere de FDA goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met recidief/refractair marginale zone lymfoom (R/R MZL). De goedkeuring kwam tot stand na de publicatie van de primaire analyse van de MAGNOLIA-studie. Nu is ook de finale analyse uitgevoerd bij een mediane follow-upduur van 28 maanden.
Over het algemeen wordt aangenomen dat gevorderde MZL ongeneesbaar is en dat MZL wordt gekenmerkt door periodes van relapsen en remissie. De Bruton’s tyrosinekinase (BTK)-remmer zanubrutinib is op basis van de primaire analyse van de MAGNOLIA-studie recent goedgekeurd door de FDA en Health Canada voor de behandeling van patiënten met R/R MZL. Tijdens ASH 2022 werd de finale analyse van MAGNOLIA met een mediane follow-upduur van 28 maanden, gepresenteerd.
Studieopzet
In de multicenter, éénarmige, fase II-studie MAGNOLIA werden volwassen R/R MZL-patiënten geïncludeerd die systemische behandeling nodig hadden en ≥1 eerdere behandelingslijn (inclusief ≥ 1 op CD20-gerichte behandeling) hadden ondergaan. Alle patiënten werden tweemaal daags met 160 mg zanubrutinib behandeld totdat er ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit optrad. Gelijktijdig langetermijn gebruik van anticoagulantia en plaatjesremmers was toegestaan. Het primaire eindpunt was het algehele responspercentage (‘overall response rate’, ORR) op basis van de Lugano-classificatie. Secundaire eindpunten waren de ORR zoals beoordeeld door de onderzoeker, responsduur (‘duration of response’, DOR), progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS), algehele overleving (‘overall survival’, OS) en veiligheid. De werkzaamheid van de behandeling werd beoordeeld op basis van PET-gebaseerde Lugano-criteria bij patiënten met kankercellen die actief fluorodeoxyglucose (FDG) opnamen. Bij patiënten waarbij dit niet het geval was, werd gebruik gemaakt van CT-gebaseerde criteria. Daarnaast werd ook een sensitiviteitsanalyse uitgevoerd op basis van enkel CT.
Resultaten
Op het moment van analyse waren 68 patiënten in de studie geïncludeerd, met een mediane leeftijd van 70 (bereik: 37-95) jaar, waarvan 27,9% ≥75 jaar was. Bij 38,2% van de deelnemers werd het MZL-subtype als extranodaal (in het mucosa-geassocieerde lymfeweefsel) beoordeeld, bij 38,2% als nodaal en bij 17,6% afkomstig uit de milt terwijl bij 5,9% was het subtype onbekend was. Na een mediane follow-upduur van 28,0 (bereik: 1,6-32,9) maanden en een mediane behandelduur van 24,2 (bereik: 0,9-32,9) maanden kon voor 66 patiënten de werkzaamheid beoordeeld worden. De ORR was 68,2%, zoals beoordeeld door een onafhankelijke beoordelingscommisse. Respons werd bij alle MZL-subtypes waargenomen (extranodaal: 64,0%, nodaal: 76,0%, milt: 66,7%, onbekend: 50,0%). Het percentage patiënten met een volledige respons was 40,0% bij het extranodale MZL-subtype, 20,0% bij het nodale, 8,3% bij het milt en 25,0% bij het onbekende MZL-subtype. De mediane DOR, PFS en OS werden niet bereikt. Twee jaar na de start van de studie was 70% van de patiënten in leven of progressievrij. Tijdens de studie moesten 24 (35,3%) patiënten met de behandeling stoppen vanwege ziekteprogressie, 5 (7,4%) in verband met bijwerkingen, 2 (2,9%) omdat niet toegestane medicijnen nodig waren en 1 (1,5%) patiënt trok zijn toestemming voor studiedeelname in.
Conclusie
Na meer dan 2 jaar follow-up bleek uit deze analyse dat zanubrutinib ook op de lange termijn effectief bleef, zoals aangetoond door hoge responspercentages en duurzame ziektecontrole. Daarnaast werd zanubrutinib over het algemeen goed verdragen en zijn er in deze studie geen nieuwe veiligheidssignalen aan het licht gekomen. Uit een sub-studie bleek daarnaast dat mutaties in MYD88 en TNFAIP3 geassocieerd waren met een betere progressievrije overleving.
Referentie
Opat S, et al. Long-term efficacy and safety of zanubrutinib in patients with relapsed/refractory (R/R) marginal zone lymphoma (MZL): Final analysis of the Magnolia (BGB-3111-214) trial. Gepresenteerd tijdens ASH 2022; abstract 234.
