Toevoeging van gemtuzumab ozogamicine aan standaard inductiechemotherapie verbetert uitkomsten bij middelhoog risico van cytogene acute myeloïde leukemie
Gemtuzumab ozogamicine (GO) is eerder effectief gebleken bij nieuw gediagnosticeerde (‘newly diagnosed’, ND) patiënten met acute myeloïde leukemie (AML). Omdat de effectiviteit minder uitgesproken leek bij AML-patiënten met middelhoog risico, wordt GO-behandeling bij deze patiënten niet vaak voorgeschreven. Tijdens ASH 2022 werd een retrospectieve analyse gepresenteerd waarin de werkzaamheid van de toevoeging van GO aan cytarabine en daunorubicine (7+3) werd onderzocht bij deze patiëntenpopulatie.
Het op CD33-gerichtte antilichaam-geneesmiddelconjugaat GO wordt gebruikt voor de behandeling van ND en recidief/refractair CD33-positieve AML. Hoewel GO werkzaam is gebleken bij ND-AML-patiënten, was de effectiviteit bescheidener in de AML-populatie met een middelhoog risico, waardoor veel artsen besluiten om niet te kiezen voor het gebruik van 7+3 plus GO bij deze patiëntenpopulatie. De huidige studie was een retrospectieve analyse van uitkomsten van 7+3 plus GO versus 7+3 bij ND cytogene AML-patiënten met middelhoog risico die behandeld werden in hetzelfde studiecentrum.
Studieopzet
De demografische, klinische en genetische data van ND-AML patiënten met een middelhoog risico (n=113) werden bestudeerd, die van 2015-2022 behandeld werden in het Roswell Park Comprehensive Cancer Cente. Daarbij werden conventionele cytogenetische analyses, fluorescente in situ hybridisatie (FISH) en ‘next-generation sequencing’ uitgevoerd. Risicostratificering vond plaats volgens de European LeukemiaNet (ELN)-2017 classificatie. De patiënten in de 7+3 plus GO-groep ontvingen ten minste één dosis GO (3mg/m2 – maximaal 4,5 mg) plus een continue intraveneuze infusie van cytarabine (100mg/m2) op dag 1-7 en intraveneuze daunorubicine (60mg/m2) op dag 1-3 (7+3). De patiënten in de controlegroep werden enkel met 7+3 behandeld. Uitkomsten waren responspercentage na inductie, succesvolle overbrugging tot hematopoëtische stamceltherapie (HSCT), percentage relapsen en algehele overleving.
Resultaten
De studie omvatte 113 patiënten met ND middelhoog risico AML, waarvan er 33 7+3 plus GO en 80 7+3 ontvingen. De mediane leeftijd van de deelnemers was respectievelijk 57 en 59 jaar (bereik: 19-76 jaar). Patiënten die behandeld werden met 7+3 plus GO vertoonden significant vaker complete remissie (CR; p=0,019) vergeleken met patiënten die met 7+3 behandeld werden. Daarnaast werd bij alle met 7+3 plus GO behandelde patiënten een negatieve minimale restziekte(‘minimal residual disease’, MRD)-status bereikt, terwijl dit in de 7+3-groep bij 86% van de patiënten het geval was. De non-responders in de 7+3 plus GO-groep hadden meer mutaties in ASXL1, DNMT3A, TET2 en TP53, terwijl responders vaker mutaties hadden in FLT3, IDH1/2, KRAS/NRAS en RUNX1. Behandeling met 7+3 plus GO leidde tot een niet-significante verlenging van de algehele overleving (niet bereikt) vergeleken met behandeling met enkel 7+3 (35 maanden).
Conclusie
Bij de nieuw gediagnosticeerde AML-patiënten behandeld in het Roswell Park Comprehensive Cancer Center bleek 7+3 plus GO significant vaker tot een negatieve minimale restziekte en volledige respons te leiden dan enkel 7+3. Wanneer GO was toegevoegd aan de behandeling, werden bij patiënten waarbij geen respons was opgetreden, specifieke mutaties gevonden die mogelijk bijdroegen aan het gebrek aan respons. Hoewel er een niet-significante trend werd waargenomen naar een verlengde algehele overleving bij toevoeging van GO, is een langere follow-up nodig zijn om dit te bevestigen.
Referentie
Abdelmalek M, et al. Gemtuzumab ozogamicin plus standard induction chemotherapy improves outcomes in intermediate risk cytogenetic acute myeloid leukemia. Gepresenteerd tijdens ASH 2022; abstract 58.
