preheader NTVH

header-website

Veiligheid en effectiviteit van de nieuwe ijzerchelator FBS0701 in de behandeling van ijzerstapeling na een transfusie

IJzerstapeling is een belangrijk probleem bij transfusie-afhankelijke anemie. Veel patiënten worden onvoldoende behandeld doordat de huidige ijzerchelatoren onvoldoende effectief zijn, geassocieerd zijn met bijwerkingen waardoor de dosering verlaagd moet worden of door een gebrek aan therapietrouw. In dit licht werden de veiligheid en effectiviteit van de nieuwe ijzerchelator FBS0701 getest in een open-label, gerandomiseerde fase-II studie bij patiënten met transfusie-gerelateerde ijzerstapeling. Hieruit bleek dat FBS0701 goed wordt verdragen tot een dosering van 50 mg/kg/dag zonder dat hierbij hematologische complicaties of een verstoorde nierfunctie optrad. Daarnaast stelde men vast dat met FBS0701 in een dosering van 32 mg/kg/dag de ijzerbalans gedurende langere tijd onder controle gehouden kon worden. Patiënten met een thalassemiesyndroom of met sikkelcelanemie die na een initiële behandeling van 24 weken een concentratie ijzer in de lever (‘liver iron concentration’, LIC) van ≥ 2 mg/g dw, een gehalte serumferritine van ≥ 350 ng/mL en een cardiale T2 van ≥ 10 ms hadden, kwamen in aanmerking voor de 24-weken extensiefase van de studie. Patiënten die na deze verlengingsperiode nog steeds voldeden aan de inclusiecriteria konden instappen in een tweede extensiefase van 48 weken. Aanpassingen van de dosering, gebaseerd op effectiviteitsparameters, waren vanaf 24 weken toegestaan, waarbij 60 mg/kg/dag als maximale dosering gold voor de resterende periode van de studie.

Initieel werden 51 patiënten gerandomiseerd tussen een dosering FBS0701 van 32 mg/kg/dag (N=27) of 16 mg/kg/dag (N=24). Negenenveertig patiënten volbrachten de eerste 24 weken van de studie waarna er 42 toetraden tot de eerste extensieperiode. Negenendertig patiënten rondden deze 48-weekse fase af, waarna er tenslotte 37 patiënten overbleven die met de tweede extensiefase startten. Tijdens EHA 2013 werden de data na 72 weken behandelen gepresenteerd (N=29). Een schematische voorstelling van de LIC gedurende deze 72 weken kan teruggevonden worden op dia 2 (zie dia’s).

Het mediane niveau serumferritine nam af van 2.766 (560-6.667) ng/ml in week 24 (N=30) tot 2.396 (631–7.037) ng/mL na 72 weken (dia 3).

Bij 31 patiënten kwamen bijwerkingen voor, die gerelateerd bleken aan de behandeling met FBS0701. Ernstige bijwerkingen observeerde men bij 5 patiënten en bij 2 patiënten moest de behandeling worden gestaakt (1 geval van hypo-esthesie en 1 geval van verhoogde transaminasen na 20 weken). Bijwerkingen die bij meer dan 5% van de patiënten voorkwamen waren: hoofdpijn, flatulentie, diarree, misselijkheid, constipatie en abdominale pijn.

Uit deze studie blijkt dat FBS0701 in een dosis van 32 mg/kg/dag de ijzerbalans met succes onder controle houdt tijdens de eerste 24 weken van de behandeling. Een dosis van 16 mg/kg/dag blijkt qua effectiviteit suboptimaal te zijn. Daarnaast stelde men vast dat een dosering tot 50 mg/kg/dag goed verdragen werd en bovendien bij een groter aantal patiënten resulteerde in een reductie van LIC.

Referentie

Y. Aydinok, R. Galenello, V. Viprakasit et al. The safety, tolerability and efficacy of FBS0701, an iron chelator in clinical development for transfusional iron overload: data from 72 weeks of treatment. Presented at EHA 2013, Abstract S1175

Spreker Yesim Aydinok

Aydinok

Yesim Aydinok, MD,
Pediatric Hematology, Ege University Hospital, Izmir, Turkey

 

Zie: Keyslides

Naar boven