Profylaxe met emicizumab is werkzaam en verdraagbaar bij zuigelingen met ernstige hemofilie A zonder factor VIII-remmers

Zuigelingen met hemofilie A (HA) kunnen pas vanaf een jaar na de geboorte factor VIII toegediend krijgen. Om het risico op spontane en traumatische bloedingen te verkleinen, zou eerder met een behandeling gestart moeten worden. Uit een interim-analyse van de HAVEN-7-studie blijkt nu dat emicizumab werkzaam en verdraagbaar is bij zuigelingen met HA zonder factor VIII-remmers.

Doordat de toediening van factor VIII uitdagend kan zijn, ontvangen veel zuigelingen met HA pas vanaf een jaar na de geboorte profylactische behandeling. Door te behandelen met emicizumab kan direct na de HA-diagnose aangevangen worden met profylaxe, waardoor het risico op spontane en traumatische bloedingen, zoals intracraniële bloedingen, beperkt wordt. In deze interim-analyse van de HAVEN-7-studie is de werkzaamheid, veiligheid, farmacokinetiek en farmacodynamiek van emicizumab bij zuigelingen met ernstige HA zonder factor VIII-remmers onderzocht.

Studieopzet

De multicenter, open-label, fase IIIb-studie HAVEN 7 omvatte zuigelingen ≤12 maanden met ernstige HA zonder factor VIII-remmers. Emicizumab werd subcutaan toegediend in een wekelijkse dosis van 3 mg/kg gedurende 4 weken, waarna de dosis aangepast werd naar 3 mg/kg om de 2 weken gedurende 52 weken. In week 53 konden de deelnemers ervoor kiezen om met hetzelfde doseringsschema verder te gaan, of te wisselen naar een wekelijkse toediening van 1,5 mg/kg of een toediening van 6 mg/kg elke 4 weken gedurende de 7-jaarse follow-upperiode. Uitkomsten met betrekking tot de werkzaamheid van emicizumab waren het aantal behandelde bloedingen, het totale aantal bloedingen, behandelde spontane bloedingen en behandelde bloedingen in de gewrichten. Wat betreft de veiligheid van emicizumab werd gekeken naar bijwerkingen, trombo-embolische voorvallen, trombotische microangiopathieën en opwekking van antilichamen tegen het geneesmiddel. Daarnaast werden de plasmaconcentratie van emicizumab, factor IX en factor X gemeten, en werd de geactiveerde partiële trombinetijd, trombinevorming en factor VIII-achtige activiteit gemeten met behulp van een chromogeen assay met humane factoren.

Resultaten

Deze interim-analyse omvatte 54 mannelijke deelnemers, met een mediane leeftijd van 4,5 (bereik: 0-11) maanden. Daarvan waren er 30 (55,6%) van 3-12 maanden en 24 (44,4%) jonger dan 3 maanden. De patiënten kregen ≥1 dosis emicizumab toegediend tijdens een mediane behandelduur van 42,1 (bereik: 1-60) weken. Onder de totale studiepopulatie waren 30 (55,6%) patiënten minimaal voorbehandeld (≤5 dagen blootstelling aan hemofilie-gerelateerde behandelingen) terwijl de andere 24 (44,4%) patiënten nog niet eerder behandeld waren. In totaal werden er bij 31 (57,4%) deelnemers 77 bloedingen gerapporteerd, waarvan 88,3% traumatisch, 5,2% procedureel en 6,5% spontaan. Eén deelnemer ondervond 12 bloedingen, die alle onbehandeld en traumatisch waren. In totaal werden bij 12 (22,2%) deelnemers 14 bloedingen behandeld, die allemaal traumatisch van oorsprong waren. Er deden zich geen intracraniële bloedingen voor en geen enkele patiënt ondervond >2 bloedingen die behandeld moesten worden. Bij 50 (92,6%) deelnemers trad ≥1 bijwerking op en bij 9 (16,7%) patiënten trad op de injectieplaats een emicizumab-gerelateerde bijwerking op. Er vonden geen bijwerkingen plaats die leidden tot terugtrekking uit de studie of aanpassing of tijdelijke stopzetting van de behandeling. Onder 8 patiënten werden 12 ernstige, niet aan emicizumab gerelateerde bijwerkingen gemeld. Alle patiënten waren op het moment van analyse in leven.

Conclusie

De resultaten van deze interim-analyse van de HAVEN 7-studie duiden erop dat emicizumab werkzaam en verdraagzaam is onder zuigelingen met ernstige hemofilie A zonder factor VIII-remmers.

Referentie

Pipe SW, et al. Emicizumab prophylaxis for the treatment of infants with severe hemophilia A without factor VIII inhibitors: Results from the interim analysis of the HAVEN 7 study. Gepresenteerd tijdens ASH 2022; abstract 187.