Axicabtagene ciloleucel als tweedelijnsbehandeling voor grootcellig B-cellymfoom bij transplantatie-ongeschikte patiënten
Patiënten met recidief of refractair grootcellig B-cellymfoom na een eerstelijnsbehandeling die geen hoge-dosis chemotherapie en een hematopoëtische stamceltransplantatie kunnen ondergaan, laten slechte resultaten zien en hebben beperkte behandelopties. De open-label fase II-studie ALYCANTE was de eerste waarin de veiligheid en werkzaamheid van axicabtagene ciloleucel werd beoordeeld als tweedelijnsbehandeling van patiënten met agressief B-cellymfoom, die niet geschikt waren voor hoge-dosis chemotherapie of stamceltransplantatie. Tijdens EHA 2023 werd de eindanalyse van deze studie gepresenteerd.1
In de ZUMA-7-studie toonde axicabtagene ciloleucel (axi-cel) een superieure werkzaamheid ten opzichte van standaardbehandeling (SOC) als tweedelijnsbehandeling bij patiënten die geschikt zijn voor transplantatie.2 Het doel van de open-label, fase II-studie ALYCANTE was het evalueren van de werkzaamheid en veiligheid van axi-cel bij patiënten met recidief of refractair (R/R) grootcellig B-cellymfoom (LBCL) na 1 eerdere behandellijn, die vanwege hun leeftijd en/of comorbiditeit niet geschikt waren voor hoge-dosis chemotherapie (HDCT) en hematopoëtische stamceltransplantatie (HSCT).
Studieopzet
Volwassen patiënten met agressieve LBCL (diffuus grootcellig B-cellymfoom, hooggradig B-cellymfoom en folliculair lymfoom graad-3) werden geïncludeerd, die binnen 12 maanden na de eerstelijns chemo-immunotherapie (met R-CHOP of R-CHOP-achtig) refractair of gerecidiveerd waren en naar het oordeel van hun arts niet in aanmerking kwamen voor HDCT/HSCT. Daarbij dienden patiënten te voldoen aan de geschiktheidcriteria voor CAR T-celtherapie. Het primaire eindpunt was een complete metabole respons (CMR) bij 3 maanden na infusie met axi-cel (zonder bijkomende antikankerbehandeling) volgens beoordeling door de onderzoeker. Secundaire eindpunten waren CMR na 3 maanden beoordeeld door een onafhankelijke beoordelingscommissie, gebeurtenisvrije overleving (‘event-free survival’, EFS), responsduur (‘duration of response’, DoR), progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS), algehele overleving (‘overall survival’, OS) en veiligheid. Het protocol werd aangepast om een uitbreiding met 22 extra patiënten mogelijk te maken ten behoeve van subgroepanalyses.
Resultaten
Op het moment van de data cut-off konden 57 patiënten (van de 62 geïnfundeerde patiënten) worden geanalyseerd voor het primaire eindpunt. De mediane follow-up van de studie was 12 maanden (bereik: 2,1-17,9). De mediane leeftijd was 70 jaar (tussen 49 en 81 jaar; 53% ≥70 jaar), 32% had een HCT-CI score ≥3 en 54,8% was refractair voor eerstelijnsbehandeling. In totaal kregen 51 patiënten (82,3%) een overbruggende chemotherapie (R-GemOx). 33 patiënten (63,4%) waren refractair voor de overbruggingsbehandeling. De belangrijkste redenen voor ongeschiktheid voor ASCT waren leeftijd ≥65 jaar (88,7%), gevolgd door HCT-CI ≥3 (32,3%) en een eerdere ASCT zonder comorbiditeit (3,2%). Het primaire eindpunt werd behaald met een CMR na 3 maanden van 71% versus een verwachte 12% met SOC op basis van historische controlepatiënten.3 De beste percentages voor objectieve respons (OR) en CR- waren respectievelijk 91,9% en 82,3%. In totaal behielden 37 (59,7%) patiënten een CMR na 6 maanden. De mediane EFS was 12,8 maanden en het percentage EFS na 12 maanden was 51,2% (bereik: 38,3-62,8). De mediane PFS was 11,8 maanden en het percentage PFS na 12 maanden was 48,8,2% (bereik: 34,0-62,0). De mediane OS werd niet bereikt en het percentage OS na 12 maanden was 78,3% (bereik: 64,7-87,1). Er werden geen verschillen gevonden in EFS en PFS bij patiënten <70 en ≥70 jaar. Cytokine release syndroom kwam voor bij 93,5 van de patiënten, waarvan 8,1% met graad 3-4. ICANS trad op bij 51,6% van de patiënten, waarvan 14,5% met graad 3-4. 16 patiënten (25,8%) werden opgenomen op de intensive care. Op het moment van de data cut-off waren 12 patiënten overleden, waarvan 6 (9,7%) door fatale infecties, 5 vanwege lymfoom en 1 met onbekende oorzaak.
Conclusie
Behandeling met axi-cel resulteerde in hoge responspercentages en duurzame remissies in deze populatie met slechte prognostische kenmerken (primair refractair of vroeg recidief). Axi-cel had in deze populatie, die ongeschikt werd geacht voor HDCT/ASCT, een aanvaardbaar bijwerkingenprofiel.
De resultaten van ALYCANTE vormen een aanvulling op de ZUMA-7-studie en ondersteunen de rol van axi-cel als tweedelijnsbehandeling in een brede populatie van patiënten met R/R LBCL, ongeacht hun geschiktheid voor transplantatie.
Referenties
1. Houot R, Bachy E, Cartron G, et al. Axicabtagene ciloleucel as second-line therapy for large B-cell lymphoma in transplant-ineligible patients: final analysis of ALYCANTE, a phase 2 LYSA study. Gepresenteerd tijdens EHA 2023; abstract S233.
2. Locke FL, Miklos DB, Jacobson CA, et al. Axicabtagene ciloleucel as second-line therapy for large B-cell lymphoma. N Engl J Med 2022;386:640-54.
3. Cazelles C, Belhadj K, Vellemans H, et al. Rituximab plus gemcitabine and oxaliplatin (R-GemOx) in refractory/relapsed diffuse large B-cell lymphoma: a real-life study in patients ineligible for autologous stem-cell transplantation. Leuk Lymphoma 2021;62(9):2161-8.
