Imetelstat effectief bij transfusieafhankelijke patiënten met laag-risico myelodysplastisch syndroom zonder del(5q) recidiverend/refractair op erytropoëse-stimulerende middelen

Bij patiënten met laag-risico myelodysplastische syndromen die afhankelijk zijn van transfusies met rode bloedcellen bestaat behoefte aan nieuwe behandelingen na het falen van erytropoëse-stimulerende middelen. De nieuwe resultaten van de fase III-studie IMerge hebben aangetoond dat imetelstat kan leiden tot langdurige transfusie-onafhankelijkheid bij deze patiënten.

Imetelstat is een telomeraseremmer die zich specifiek richt op maligne klonen met een abnormaal hoge telomerase-activiteit. Dit faciliteert een effectief herstel van de hematopoëse. IMerge is een fase III-studie (uitgevoerd in 17 landen) waarin de effectiviteit van imetelstat werd onderzocht bij patiënten met laag-risico myelodysplastisch syndroom (LR-MDS), die zeer afhankelijk zijn van transfusies met rode bloedcellen (RBC). De resultaten van de fase III-studie IMerge werden tijdens EHA 2023 gepresenteerd.

Studieopzet

IMerge is een fase III, dubbelblinde, gerandomiseerde klinische studie waarin LR-MDS-patiënten zonder del(5q) werden geïncludeerd die zeer afhankelijk zijn RBC-transfusies en die – naast andere inclusiecriteria – ongeschikt waren voor, of recidiverend/refractair zijn op erytropoëse-stimulerende middelen. De deelnemers werden gerandomiseerd (2:1) naar om de vier weken imetelstat (7,5 mg/kg; n=118) of placebo (n= 60). Transfusieafhankelijkheid was gedefinieerd als ten minste 4 eenheden erytrocyten per 8 weken in een periode van 16 weken voorafgaande aan de studie. De primaire uitkomstmaat was het aantal patiënten dat transfusieonafhankelijkheid (TI) bereikte na 8 weken. Belangrijke secundaire uitkomstmaten waren het TI-percentage na 24 weken, de TI-duur en het percentage hematologische verbetering-erytroïde (HI-E).

Resultaten

Het percentage patiënten met RBC-TI na 8 weken was significant hoger met imetelstat dan met placebo (39,8% vs. 15,0%, p<0,001). Daarnaast werden hogere percentages van patiënten met langdurige TI waargenomen met imetelstat (17,8% vs. 1,7%, p= 0,002). Het aantal patiënten met TI na 8 weken was in alle subgroepen significant hoger met imetelstat, waaronder ook patiënten zonder ringsideroblasten. De mediane duur van TI was 51,6 weken met imetelstat vs. 13,3 weken met placebo (HR [95%-BI]: 0,23[0,09-0,57], p< 0,001). De HI-E-percentages waren 42,4% met imetelstat vs. 13,3% met placebo (p< 0,001).

Conform eerdere klinische ervaringen waren de meest voorkomende bijwerkingen van hematologische aard. Trombocytopenie en neutropenie graad 3-4 waren de meest voorkomende bijwerkingen en werden het vaakst gemeld tijdens de eerste drie cycli.

Conclusie

IMerge is een fase III-studie die werd uitgevoerd om de effectiviteit van imetelstat te onderzoeken bij patiënten met LR-MDS zonder del(5q), die zeer afhankelijk zijn van RBC-transfusies en recidiverend/refractair op erytropoëse-stimulerende middelen. Toediening van imetelstat leidde bij deze patiënten tot een statistisch significante en klinisch betekenisvolle verbetering met solide TI-percentages na 8 weken, 24 weken en 1 jaar en een duurzame continue TI. In deze patiëntengroep met LR-MDS bereikte bijna een vijfde van de met imetelstat behandelde patiënten een continue TI van 1 jaar of langer. Dit impliceert een substantiële verlichting van transfusiegerelateerde complicaties. De veiligheidsresultaten van imetelstat waren consistent met eerdere studies.

Referentie

Platzbecker U, Santini V, Fenauxet P, et al. Continuous transfusion independence with imetelstat in heavily transfused non-del(5q) lower-risk myelodysplastic syndromes relapsed/refractory to erythropoiesis stimulating agents in IMerge phase 3. Gepresenteerd tijdens EHA 2023; Abstract S165.