preheader NTVH

ash2014-1

Carfilzomib is een effectieve toevoeging aan de standaardbehandeling voor multipel myeloom

Resultaten van de fase III ASPIRE-studie laten zien dat de toevoeging van carfilzomib aan de ‘gouden standaard’ in multipel-myeloombehandeling, lenalidomide en dexamethason, tot een sterk verlengde duur van de remissie leidt zonder dat de toxiciteit toeneemt. Het toevoegen van carfilzomib aan lenalidomide-dexamethason resulteerde bij de studiepopulatie in een verlenging van de progressievrije overleving (PFS) van 8,7 maanden ten opzichte van alleen lenalidomide-dexamethason (p<0,0001). Bovendien was er bij de met carfilzomib behandelde patiënten een trend naar een betere totale overleving (OS) en een significant hoger percentage totale responsen (ORR). Opmerkelijk genoeg leidde de toevoeging van carfilzomib niet tot meer toxiciteit. In de carfilzomib-arm staakten minder patiënten de behandeling als gevolg van behandelings-gerelateerde bijwerkingen dan in de controle-arm.

De huidige wereldwijde standaardbehandeling voor patiënten met recidiverend of therapieresistent multipel myeloom is een combinatie van lenalidomide, dat specifiek tegen het immuunsysteem is gericht, en de steroïde dexamethason. Het doel van de ASPIRE-studie was te evalueren of carfilzomib in combinatie met de standaardbehandeling de respons op de behandeling van patiënten met recidiverend of therapieresistent multipel myeloom verbetert. Hiertoe includeerden de onderzoekers 792 patiënten uit 20 landen in de fase III-studie en randomiseerden hen tussen alleen de standaardbehandeling (controle-arm) of de standaardbehandeling in combinatie met carfilzomib (carfilzomib-arm).

Ten tijde van de analyse toonden de patiënten in de carfilzomib-arm een langere responsduur zonder ziekteprogressie (26,3 maanden) in vergelijking met de controle-arm (17,6 maanden; HR [95%-BI]: 0,69 [0,57-0,83]; p<0,0001). De mediane tijd tot het bereiken van een respons bedroeg 1,6 maanden bij patiënten in de carfilzomib-arm en 2,3 maanden bij patiënten in de controle-arm. De mediane OS was in beide armen ten tijde van de analyse nog niet bereikt; wel was er een trend zichtbaar naar een langere OS met carfilzomib plus lenalidomide-dexamethason vergeleken met alleen lenalidomide-dexamethason (HR [95%-BI]: 0,79 [0,63–0,99]; p=0,018). Hiermee werd echter niet de vooraf gespecificeerde statistische grens van de interimanalyse gehaald p=0,005). De 2-jaars OS was 73,3% met de toevoeging van carfilzomib versus 65% met alleen lenalidomide-dexamethason.

Het toevoegen van carfilzomib aan het standaardregime leidde niet tot een toename van de toxiciteit. Het percentage bijwerkingen die resulteerden in het staken van de behandeling was lager in de carfilzomib-arm dan in de controle-arm (15,3% versus 17,7%). Het percentage patiënten dat overleed als gevolg van de bijwerkingen was in beide armen 6,9%. De meest voorkomende hematologische behandelings-gerelateerde bijwerkingen (≥ graad 3) waren neutropenie (29,6% versus 26,5%), anemie (17,9% versus 17,2%) en trombocytopenie (16,6% versus 12,3%).De meest voorkomende niet-hematologische bijwerkingen van elke graad waren diarree (42,3% versus 33,7%), vermoeidheid (32,9% versus 30,6%) en hoesten (28,8% versus 17,2%). Pneumonie graad 3 of hoger kwam voor bij 12,5% versus 10,5% van de patiënten, hypokaliëmie en hypofosfatemie graad 3 of hoger bij respectievelijk 9,4% versus 4,9% en respectievelijk 8,4% versus 4,6% van de patiënten. De patiënten in de carfilzomib-arm scoorden hoger op kwaliteit-van-leven-scores dan patiënten in de controle-arm. Concluderend kan worden gesteld dat het toevoegen van carfilzomib aan de ‘gouden standaard’ voor multipel myeloom, lenalidomide-dexamethason, resulteert in een langdurigere remissie zonder extra toxiciteit. Daarnaast werd een trend naar een langere OS en een hogere ORR gezien. De onderzoekers hopen dat de resultaten van deze studie tot een goedkeuring leiden van deze behandelcombinatie voor patiënten met recidiverend multipel myeloom.

Referentie

Stewart KA, Rajkumar V, Dimopoulos M, et al. Carfilzomib, Lenalidomide, and Dexamethasone vs Lenalidomide and Dexamethasone in Patients (Pts) with Relapsed Multiple Myeloma: Interim Results from ASPIRE, a Randomized, Open-Label, Multicenter Phase 3 Study. Presented at ASH 2014; Abstract #79.

 

Spreker Keith Stewart

 stewart

Keith Stewart, MD, PhD, Mayo Clinic, Scottsdale, Arizona, Verenigde Staten


Zie: Keyslides

Naar boven